"Analiz" etiketli seri yeni bi' seri olacak. Zaten işin futboluyla ilgili pazar ve pazartesi akşamları çoğu gereksiz olan bir çok "spor yazarı" yorumda bulunuyor. Biz de maçın biraz tribün kısmına bakalım.Eskişehşir'den İstanbul'a kadar camsız otobüslerle dönmemizi sağlayan Eskişehir taraftarı bu maça 1 veya bilemedin 2 otobüsle geldi. Yer yer ilk 15 dakika seslerini duyurmaya çalıştılar fakat lig maçındaki olaylardan ötürü gaz olduğumuzdan tüm tribün hemen Es-es'lileri bastırdı.
Bizim tribünler ise ilk yarı o kadar iyi olmasa da ikinci yari baya bi aktifdik. Eski açığın başlattığı "sensiz hayat" bestesi ilk olarak a blok ve eski açık arasında söyleniyordu fakat daha sonra yapılan "hep beraber" nağmeleriyle 10 numara tribün oluştu tüm stadda. Bunun dışında da zaten maç boyunca pek kayda değer bi' atmosfer oluşmadı.
Ayrıca 70'den 80'e kadar da saha içindeki tüm futbolculara ve Aragones'e tezahuratlar yapıldı fakat dönüp de tek selam veren Gökhan Gönül oldu bi' de maçtan sonra Alex'in tüm takımı toplayıp tribüne çağırırken Lugano'nun el kol sallayarak içeri gitmesi bu gözlerden kaçmadı.
Amigo Nuri'nin nostalji özlemi de "hani o, bizi gördüğü zaman, avaz avaz sesimiz" besteleriyle az da olsa giderildi. Gençlik'in Amigo Nuri için yaptığı yeni beste de tüm tayfayı kopardı. Akıllara zararsın Nuri abi :)
Trabzon maçına daha uzun bi' başlık açmak ümidiyle "Analiz" serisine veda ediyoruz.
Ciao
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder